✍ به قلم دکتر حامد یحیی‌زاده
وقتی به مصاحبه زیر گوش فرا می‌دهید، علاوه بر نکته‌ای که فرد دعوت شده شکافته و از خیانت وزارت بهداشت در عرصهٔ بهداشت مواد غذایی پرده بر می‌دارد، قرار گرفتن این فرد در مقابل دوربین و آنهم به تنهایی، بیش از محتوای برنامه جلب توجه می‌کند. این شخص داناست یا دو روست، دلسوز است یا دشمن کوب، در برابر این سوال نیست جز کلامی ناسود: «چرا در رسانهٔ ملی، در موضوع سلامت و بهداشت مردم از وزارت بهداشت پاسخ طلبیده نمی‌شود؟» البته مدعو اشاره دارد به نشستی که با یکی از وزارتیان داشته و به تیغ حاشا از بُن بحث بریده شده و به زیر افکنده شد. آری! شاهد باشید که «انکار پی در پی مسائل» در گذر زمان به «انکار وزارت» منجر گردیده است.
بسیاری از مسئولین کشور اذعان دارند که پر سر و صداترین نهاد این مملکت، وزارت بهداشت است. سخنگوی وزارت هر هفته چند جلسه برگزار می‌کند، جناب وزیر در تمام مناسبتها مقابل دوربینهای خبری است، هر کسی که به وزارت مربوط است حداقل یکبار در برابر مجلس تجمع کرده و درحالیکه طرح تحول کوچکتر می‌شود، منابع بودجه آن افزایش می‌یابد. اینهمه صرف انرژی و مضرّات خالی گذاشتن مسند تصمیم‌گیری و مدیریت از چه روست؟
عجیب نیست که این غوغا بیشتر شبیه بازارگرمی دست‌فروشان و دوره‌گردان است که چون آینده‌ای برای کار خود متصور نیستند، جنس بنجلی را به قیمت گزاف می‌فروشند. اما از دور غریو شاکیان نزدیک می‌شود لذا در تلاشند با فریاد بلندتر، سر و صدای فزاینده را تحت‌الشعاع قرار دهند و قبل از آنکه ماهیتشان برملا شود، آخرین ذرات حس اعتماد مردم را نیز مصرف نمایند. شاید رسانه ملی با این مصاحبه، تلویحاً تلنگری به این موضوع زده است.
وزارت بهداشت در عرصهٔ رسانه‌ای اکنون به سرگرمی مردم تبدیل شده است زیرا در وظایف فرهنگی کوتاهی کرده و به معلمی و آموزش مردم همت نگماشته است. چنان درگیر سرهم کردن وعده‌های تو خالی بوده که اعتبار علمی و اجرایی برای خود کسب نکرده است. تمام همّ و غمّ وزارتیان، مصرف «بودجهٔ اضافهٔ طرح هدفمندی یارانه‌ها» بود که خود وعدهٔ توخالی بود، لذا محصول آن نیز وعده‌ای است که دارد به همان سرنوشت دچار می‌شود یعنی به «طرح هدفمندی طرح تحول» که نام مغلطه‌آمیز «نظام ارجاع» و گاهی «آزمون وسع» بر آن اطلاق شده است.
اما وزارت از بی‌تدبیری و رانتخواری تنها یک نصیب برده است: بی آبرویی. به حدی بی اعتبار شده که برای تاثیرگذاری بر عقاید مردم در مورد حیطهٔ تخصصی خود بایستی دست به دامان روحانیت شود. این واقعیت ساده و مستند را که دستگاه فکری به نام «طب اسلامی» وجود نداشته را مردم از زبان مسئولین وزارت قبول ندارند و شخص وزیر دوره افتاده است و آرای عالمان دینی را برای تمشیت امور خود جمع‌آوری می‌کند.
رمـوز مصلحـت مـلک، خـسروان دانـند
گدای گوشه نشینی تو حافظا، مَخروش
منبع: اتوپسى
پیوند کوتاه به این مطلب:
https://freudianassociation.org/?p=40634
تاریخ انتشار: ۲۴ فروردین ۱۳۹۷، ساعت: ۱۲:۰۹
کلیه حقوق سایت متعلق به انجمن فرویدی است