سحر ر:
“جشن ها یادگارهاى درخشان پدران بیدار دل ما هستند که متاسفانه در طول تاریخ بسیارى از آنها به علت جبر زمان و تعصبات بسیار، از بین رفته و هم اکنون از آنها نمونه هایى بسیار اندک در جامعه ایرانى به چشم مى خورند. ولى این نمونه اندک، نشانه هایى بس بزرگ هستند از اندیشه بلند و طبع ظریف ایرانى، طبعى که خداوند به این قوم ارزانى داشته است.”*
بسیار اندوهگین شدم. انگار بار اولی است که حق دارم از چیزهایی که برایمان باقیمانده دفاع کنم و تازه دارم اندکی فقط اندکی می بینم که چه بزرگ است از دست رفته هایمان. فقط “جبر زمان و تعصبات بسیار” نبوده، سکوت و تماشاگری خودمان و خدمتگزاری آدمهایی چون “استاد اعظم گرند لژ روزبه”**؛ صنعتی و سلطه گری صابری- صابران ها، همایونپورها، نوحه سراها و تمام آنانکه “ایران” یکپارچه خاری در چشمشان است هم در کار بوده اند.
* دهم آبان: جشن آبانگان
https://freudianassociation.org/%D8%AF%D9%87%D9%85-%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D8%B4%D9%86-%D8%A2%D8%A8%D8%A7%D9%86%DA%AF%D8%A7%D9%86/
** استاد اعظم گرند لژ روزبه طراح اصلی نقشه بستری اجباری دکتر کدیور
(به گواه پادوی هروئینی اش نادر آقاخانی)
پیوند کوتاه به این مطلب: