دیدگاه خانم راحله ع. درباره «مافیای روان»
۱. از مدت ها قبل از «به نام زدن»، چند روزنامه و مجله دهن پر کن مثل «اعتماد» را پیدا کنید. [ پیدا کردن این رسانه ها نیز آسان است، دوستان و آشنایانتان در آن روزنامه ها واسطه شما هستند]
۲. بعد از پیدا کردن، به همان طریق که افتد و دانی، به «مراوده» با آنها بپردازید. [«مراوده» را هم که می دانید یعنی «تردد»، «آمد و رفت»؛ یعنی هی بروید و هی بروید …]
۳. این «رفتن ها» کار خودش را می کند و باعث می شود پیوند قوی ای بین شما و آن رسانه پدیدار گردد. از همان نوع پیوندهایی که تیتر مطلب خانم مرجان م. به آن می پردازد یعنی: «ژوئی سانس مشترک خیلی بیشتر از اهداف مشترک آدم ها را به هم پیوند می دهد».
۴. این پیوند آن چنان قوی است که شما را به جزء ثابتی از مصاحبه شوندگان آن روزنامه تبدیل می کند.
۵. نه تنها شما تبدیل به جزء ثابت مصاحبه شوندگان می شوید، که حتی می توانید عناوین پرطمطراق «فرهیخته»، «صاحب نظر»، «اهل فن»، «روشنفکر» و … را نیز دریافت کنید.
۶. این مرحله دیگر، مرحله نهایی است؛ یعنی: به راحتی و با طیب خاطر بعد از دریافت این عناوین می توانید «سند فروید را به نام بزنید».
بعد هم می توانید به «روانکاو!!! و استاد!!! اعظمتان»، یعنی جناب صنعتی ندا بدهید که می تواند با این به «نام خوردن سند فروید» کنگره ی خواری اش را برگزار کند!
پیوند کوتاه به این مطلب: