کی تواند که شود هستی بخش

دیدگاه خانم سوده ص. درباره «مافیای روان» 

 
ذات نایافته از هستی بخش/ کی تواند که شود هستی بخش؟
خشک ابری که بود زآب تهی/ ناید از وی صفت آب دهی

جناب آقای دکتر محمد صنعتی، مدتی است که سخنرانی ها و افاضات شما و هم مسلکهای شما را ما دانش آموختگان رشته روانشناسی (و بخصوص ما روانشناس های بالینی که مورد عنایت ویژه طیف تفکر شماییم) گوش می کنیم. ولی از لابه لای آن، چیزی که بتوانیم مباحث علم روانکاوی را به آن اتلاق کنیم پیدا نکردیم. حالا شما و پیروانتان هم کمی به حرف ما گوش کنید، شاید موضوعات بهتری برای سخنرانی هاتون پیدا کنید.
جناب دکتر صنعتی، وقتی شما بعنوان (مثلاً) یک دانش آموخته ی حوزه ی روان انسان، که به هر دری می زنید تا خود را پدر علم روانکاوی ایران جا بزنید، چنین بی حساب و کتاب موضوع اخلاق در روانکاوی را به ترکیب ملغمه ی هفتاد جوش علم النفس (یکی از دروس اختیاری ما در دوره کارشناسی) و لیست اسامی چند روانپزشک و روانشناس را به علم روانکاوی نسبت می دهید. از مریدان و شاگردانتان کم سوادتر از خودتان چه انتظاری دارید؟ آنها شاگردان مکتب سرگشتگی شما و کاسبی روان هستند. چه خوب شد گاهی مابین اسمهایی که در نطقهایتان لیست می کنید نام فروید، لکان و سرکار خانم دکتر کدیور را هم گنجاندید!! وگر نه، صحبت های شما کمترین ربطی به روانکاوی نداشت.
راستی، خبر دارید مراجعین و بیماران قبلی شما وقتی بعد از کلی هزینه های مختلف مالی، زمانی و روحی به ما روانشناسها رجوع می کنند چه حرفهایی درباره ی عملکرد شما به عنوان روانکاو خود خوانده و گروه تان می زنند؟ می دانستید که در بین اعضای سازمان نظام روانشناسی و مشاوره پیروان شما به عنوان کسانی معرفی می شوند که بدلیل کم سوادی در حیطه ی رواندرمانی ها خود را “همه کاره و هیچ کاره” نشان داده اند؟ خبر دارید علت عدم عضویت چند (مثلاً روانشناس) گروه تان در سازمان نظام روانشناسی و مشاوره بخاطر پرونده های حاوی سوء سابقه شان و هراس متخلفانه ی آنها از پاسخگویی به سازمان نظام است؟ آخر، بقول یکی از مسئولین سازمان نظام، “سازمان نظام روانشناسی و مشاوره درست مثل مأمور راهنمایی و رانندگی به نحوی عمل میکند که فقط رانندگان متخلف دارای گواهینامه را جریمه می نماید و راننده ی متخلف بدون گواهینامه را بی هیچ مجازاتی به حال خود رها میکند” !! پس، چه بهانه ای بهتر از عدم عضویت در سازمان نظارت کننده بر عملکرد قانونی برای فرار از چنگال قانون؟
آقای دکتر صنعتی، شما عضو سازمان نظام پزشکی هستید و خوب می دانید که هر نوع اقدام به درمان تعرفۀ قانونی خودش را دارد؛ و با مبالغی که شما از بیمارانتان دریافت می کنید بسیار متفاوت است. حتی در سازمان نظام روانشناسی و مشاوره هم تعرفۀ قانونی انواع رواندرمانی ها با هزینه هایی که شما بر بیمارانتان تحمیل میکنید همخوان نیست. عجب راه خوبی برای کسب درآمد بی حساب و کتاب پیدا کردید!! شاید بگویید: “دزد راضی، بز راضی به تو چه که بشی ناراضی”. این هم برای خودش استدلال خوبیه، چرا که نه؟ راه های فرار از قانون و به چشم عابر بانک دیدن بیماران بسیارند. سازمان نظام پزشکی و وزارت بهداشت هم که منشور اخلاقی درستی برای اعضایشان تعریف نکرده اند. پیشنهاد می کنیم حتماً سریال در حاشیه ی آقای مدیری را ببینید؛ بد نیست آن را با شیوه ی عملکرد هم مسلکهای خودتان مقایسه کنید. این هم یک نوع آنالیز هست که قبلاً تبحرتان را در آن نشان داده اید.
شما از حمایت چند روانپزشک همفکر خود بهره مندید که برای جلوگیری از “شکست احتمالی در برابر دشمن فرضی” (سازمان نظام پزشکی در مقابل سازمان نظام روانشناسی) پشت یکدیگر را خالی نخواهند کرد. پس هوای دانش آموختگان کم سواد مشاوره و روانشناسی مثل گهر همایونپور، عصمت ترک قشقایی و رسول قورخانه چی و … را هم بیشتر داشته باشید تا کَسب حرامشان خدای نکرده حلال نشود. آخر، آنها وارد جبهۀ دشمن فرضی نشدند و در جبهۀ دوستان شما لانه گزیدند. اگر شما هم پشت آنها را خالی کنید دستشان از همه جا کوتاه خواهد شد.
در پایان منتظر پاسخ شما به این سؤال هستیم:
دانشکدۀ روانپزشکان دانشگاه انگلستان در لندن آیا از بین دانش آموختگان روانشناسی مثل گهر همایونپور و رسول قورخانه چی هم روانپزشک فوق تخصص روانکاوی تحویل می دهد؟

برای مطالعه منشور اخلاقی وزارت بهداشت و سازمان نظام پزشکی و تعرفه های درمانی نظام پزشکی به آدرس های زیر مراجعه بفرمایید.

 
http://irimc.org/DynamicContent.aspx?ci=6c4f49db-aaaa-4e0c-8692-d3fea9e9fdf5
http://www.behdasht.gov.ir/?siteid=1&siteid=1&siteid=1&pageid=1222

پیوند کوتاه به این مطلب: