راحله ع:
امروز جاتون خالی رفته بودیم نظام پزشکی و خب عجایب زیادی من اونجا دیدم طبق معمول و خواستم اول از همه قبل از هر حرف دیگه ای بهتون توصیه کنم که حتما به این سازمان یه سری بزنید و به صورت زنده این عجایب رو ببینید، البته می دونم چند ساله دیگه در این سازمان رو میبندند و تبدیلش به یه موزه عجایب می کنن اما خودتون می دونید دیگه زنده یه چیز کجا، حالت موزه ایش کجا؟! خلاصه حتماً برید. حالا منم براتون اینجا، به ذکر چند مورد اصلی اکتفا می کنم:
اولین قضیه عجیب در این سازمان که حتما تا الان شما کاملاً در موردش می دونید پیوند عجیب این سازمان با IPA وطنی و روانپزشکان عزیزه؛ هنوز وارد نشده بودیم که دیدیم یه برنامه رایگان رایگان رایگان با ۶ امتیاز بازآموزی در مورد افسردگی گذاشتن. همون درب ورودی. یعنی من تو علقه عجیب این نظام پزشکی به روانپزشکان موندم، شما رو نمی دونم.
دومین قضیه عجیب این بود که کارمندان نظام پزشکی، اصلاً خبر نداشتن توی اون ساختمون، یه بخشی هست که یه خانمی مسئولشه؛ از هرکی سوال می کردی خانم فلانی اتاقش کجاست و وارد هر واحدی که می شدی اظهار بی اطلاعی می کردن.
سومین قضیه عجیب و به نظر من عجیب ترین قضیه این بود که من متوجه شدم تو این سازمان یه سری نامه ها بی تاریخ رد و بدل می شه که البته می تونه واقعاً به خاطر این صرفه جویی زیاد کادر این سازمان باشه! نامه ای که تاریخ نداره می شه هی صحبت های دیگه رو هم بهش اضافه کرد و لازم نیست نامه روی نامه بزنی. میشه مثل ناخودگاه از زمان تقویمی تبعیت نکرد یا اصلاً «بی زمان» بود.*
بعد که داشتیم میومدیم بیرون ، دیدم ای دل ناغافل یه تبلیغ زدن، اصلاً اسم کنفرانس و کارگاه و همایش رو هم ننوشتن و رفتن سر اصل مطلب: « ۲۴ امتیاز بازآموزی رایگان ۰۹۳۵۰۰۰۰۰۰». این صداقتشون هم برام خیلی عجیب و البته قابل ستایشه!!!
*این قسمت مطلب که نوشته ام ناخودگاه بی زمان است، برداشت های من از مقاله زمان از دیکشنری لکانی ارائه شده در جلسات آشنایی با فروید و لکان است.
پیوند کوتاه به این مطلب:
کلیه حقوق سایت متعلق به انجمن فرویدی است