سوده رخشا:
توی جلسه بازپرسی، حدود ساعت ۱۵:۲۰ وقتی داشتیم حرفهامون رو مینوشتیم، از بازپرس پرسیدم، شما ساعت کارتون تا چنده؟ گفت : ۲:۳۰. و ادامه داد [چیزی شبیه اینکه] شما می تونید اعتراض کنید که چرا ما رو بیشتر از این ساعت نگه داشتید. و تمام حرفش با خنده ای اضطرابی همراه بود.
من فقط ۱ هدف داشتم از سوالم. ما دیروز هم همین حدود رسیده بودیم اونجا. پس چطوریه که امروز ساعت ۱۴:۳۰ کار تمومه و خلوته ولی دیروز ۱۴:۳۰ وسط کار “داد” سراست و به قول دادستان که به خونواده ها گفته “اینها [اعضای انجمن فرویدی] آمدند اینجا سر و صدا کردند نگذاشتند کسانی که از چند ماه پیش وقت داشتند به کارشان رسیدگی بشود.”
قدیم یه شعری بود: قربون برم خدا رو یه بوم و دو هوا رو!…
پیوند کوتاه به این مطلب: