وقتی شروع به نوشتن کردم، متوجه شدم که بعضی از چیزهایی را که فکر می‌کنم از درس‌های دکتر کدیور به یاد دارم، تنها تلقی‌های من است که از درس‌های ایشان در یاد دارم و شاید تلقی‌های درستی هم نباشد. پس پیش از شروع این را متذکر می‌شوم که در اینجا آن چیزی را می‌نویسم که فکر می‌کنم از درس‌های دکتر کدیور به یاد دارم…

اولین نکته‌ای که از کلاس‌های دکتر کدیور به یاد دارم امانت‌داری است، با دامنه‌ای بسیار گسترده؛ مثلاً وقتی جمله‌ای را از شخصی نقل می‌کنم، عین همان جمله و با ذکر منبع باشد. پس این توجه هم برایم ایجاد می‌شود که وقتی مطمئن نیستم، مطلبی را به کسی نسبت ندهم.

همچنین اطلاعاتی را که به دلیل حضور در فضای خاصی (مثل محل کار یا کلاس) در اختیار من گذاشته شده است، در شرایط مشابه دیگر استفاده نکنم.

هنگامی که عضو کلاسی نیستم اجازه استفاده از آنچه در کلاس ارائه می شود را ندارم و طبیعتاً اگر عضو کلاسی هستم اجازه ندارم مطالب ارائه شده در کلاس را در اختیار افرادی که عضو آنجا نیستند قرار دهم.

نکته دیگری که از درس‌های دکتر کدیور به یاد دارم موضوع کار کردن است. کار کردن و استفاده از نتیجه زحمات خود را بارها شنیده بودم و می‌دانستم که معنی آن را می‌دانم. ولی حالا در مواجهه با آن و امتناع ناگزیری که همراه آن است، حداقل می‌دانم که معنی آن را نمی‌دانم و تا درک آن راه درازی در پیش دارم.

کار گروهی، همکاری و هماهنگ بودن با اعضای گروه، علی‌رغم روزمره بودن و ساده به نظر رسیدنش از دیگر چیزهایی است که انگار اینجا برای اولین بار با آن مواجه شدم و البته با نابلدی خودم.

و به یاد دارم که وقتی در جلسه‌ای این فرصت داده می شود که نظر و یا انتقاد خود را بیان کنم، در کنار ترس و تردیدی که از عکس العمل شنونده‌ها دارم، وظیفه من این است که حرف خود را در همان جا بگویم، نه بیرون از جلسه و نه پشت سر افراد.

وقتی هنوز دانش آموز بودم، امید داشتم که بالاخره راه حلی برای مشکلات کوچک و بزرگی که در جامعه به نظرم می‌آمد بیابم. کم‌کم در سکوتی چند ساله آن امیدواری کم رنگ شد و پشت رخوت و بدبینی جای گرفت. حالا – با تمام مشقت و زحمتی که احساس می‌کنم – به یاد آورده‌ام که چیزهایی هست که در قبال آن‌ها مسؤول هستم و البته این موضوع از خودم آغاز می‌شود.

آنچه من از درس های دکتر کدیور به یاد دارم حیطه فردی و اجتماعی زندگی‌ام را فرا گرفته که گاهی نمی‌توانم این دو را از هم جدا نمایم. این نیز شاید یکی از همین درس‌هاست.

پیوند کوتاه به این مطلب: